DE HRO-NORM

Dit houdt de HRO-norm voor veiligheidsschoenen in

De HRO-markering maakt deel uit van de EN ISO 20345-norm die de normering van veiligheidsschoenen aangeeft.

De HRO-markering is een aanvullende eis. Het geeft aan dat de buitenzool, oftewel het deel dat in contact komt met de grond, bestand is tegen een hitte van 300°C.

De EN ISO 20345-norm

De EN ISO 20345-norm omvat de verplichte basisvereisten waaraan een veiligheidsschoen moet voldoen voordat het op de markt mag worden gebracht. De norm bevat ook niet-verplichte eisen die gaan over meer specifieke risico’s of toepassingen.

Rubberen zolen

Het is moeilijk om de HRO-markering te krijgen zonder dat de veiligheidsschoen nitrilrubber bevat. Of de tussenzool, die niet in contact staat met de grond, nu van EVA of polyurethaan is gemaakt, het materiaal van de buitenzool van de HRO-standaardschoen is altijd van rubber.

Polyurethaan is bijvoorbeeld bestand tegen een contacthitte van 160 tot 180°C, terwijl het nitrilrubber dat in buitenzoolmaterialen wordt gebruikt, bestand is tegen ten minste 300°C.

Wat is het doel van de HRO-norm?

HRO-standaardschoenen zijn handig voor mensen die werken op hete vloeren of die op hete voorwerpen kunnen lopen. De hele werkomgeving moet worden geanalyseerd, inclusief de voorwerpen waarmee wordt gewerkt. Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand die op asfalt werkt op hete vloeren moet lopen, terwijl een lasser of een gieter misschien op een heet voorwerp moet lopen dat hij heeft laten vallen of waar hij aan werkt.

Beroepen die te maken kunnen krijgen met hete vloeren of voorwerpen zijn dus bijvoorbeeld:

ketelmaker
smelter
smid
lasser
verwarmingsmonteur
asfaltafwerker, enz.

Rubber zal na verloop van tijd slijten. Op lange termijn bestaat het risico dat het rubber door het materiaal van de tussenzool heen zichtbaar wordt. Als dit het geval is, is de weerstand van de schoen tegen contactwarmte niet langer veilig meer.

Controleer daarom zorgvuldig de conditie van de zolen. Probeer ook veiligheidsschoenen aan te schaffen met een hoge rubberdikte bij werkzaamheden waarbij het risico groot is. Een schoen met een kleinere rubberdikte kan HRO zijn, maar zal waarschijnlijk sneller verslijten.

De HRO-markering is daarom een aanvullende eis van de EN ISO 20345-norm. Producten die dit merkteken krijgen zijn daarom altijd voorzien van een zool van nitrilrubber. Als de schoen wordt gebruikt voor het werken met hete voorwerpen, moet hij ook gemaakt zijn van resistent glad leer.

Test voor het bepalen van de HRO-norm

Om de HRO-test uit te voeren, zijn de stappen als volgt:

Er wordt een monster van de buitenzool genomen. Deze wordt vervolgens in een bankschroef tussen een heet strijkijzer en een host platform geplaatst.
Het ijzer wordt elektrisch verwarmd tot 300°C gedurende 60 seconden en op het monster geplaatst.
Nadat het ijzer is verwijderd, moet er 10 minuten worden gewacht voordat het materiaal kan worden geobserveerd.

Uiteindelijk mogen er geen beschadigingen worden geconstateerd.

De HI-norm heeft ook betrekking op de hittebestendigheid van de schoen, maar daarbij wordt de warmtestijging binnenin de schoen gemeten. Dit is iets anders dan HRO, dat betrekking heeft op de weerstand van het materiaal van de buitenzool.